الان داشتم نوشته های قبلمو میخوندم. واقعا راسته که میگن فاصله خوشبختی تا بدبختی به اندازه یه تار مو هست. نوشته قبلیمو وقتی می نوشتم چقدر کوک بودم اما حالا ... بگذریم مهم اینه که گفتم میخوام واسه دل خودم بنویسم. الان که اینو می نویسم تنهام. و می خوام فقط به یک چیز برسم. اونم خوشبختیه. من خیلی وقته که دیگه دستمو از دست خدا رها کردم. خیلی وقته که دیگه اون آدمی که آرزوشو داشتم بشم نیستم یعنی دیگه آرزوشو هم نداشتم. اما الان اگه خدا بخواد میخوام بشم همونی که میخوام. دارم به این فکر می کنم که خوشخبتی من با چی تأمین می شه. اون هم اینه که فقط با خدا باشم. خدایا شکرت...
