وقتی خونه ام داغونم
وقتی می زنم بیرون قدم بزنم دلگیرتر از همیشه ام
وقتی از محل کار تا خونه پیاده میام فقط اشک و حسرت همراهمه
حتی وقتی میخوابم خوابای دلتنگی و ناراحتی و غم می بینم
و بد تر از همه شباست که دیوانه میشم تا خوابم ببره
هنوزم باورم نمیشه که دیگه نیستی
خدا میدونه که نمیتونم بهتر از این باشم وگرنه اینقدر نمی نوشتم وگرنه احمق که نیستم خودمو عذاب بدم
امروز غروب داشتم می رفتم خونه سعیدینا برقا رفته بود هیشکی تو کوچه های سرد و تاریک نبود یاد اون شبی افتادم که نصف شب از خواب پریدم هوای بارونی بود. سر کوچه سعیدینا یه چیزی انگار منفجر شد ترسیده بودم و به سرعت به خونه اومدم. وااای که چقدر نگرانم بودی. سعید نبودم و برگشتم. دلم یه نخ سیگار میخواست. شاید آرومم میکرد که میدونم نمیکرد.

عجیب روزها و شبها و لحظات دلتنگی دارم. و خیلی سخته که با اشکی که دارم و تمام سختی که در سینمه قراره که دیگه نبینمت. ولی خاطره هات هرگز از ذهنم بیرون نمیره. همش به این فکر می کنم که چطور شد؟؟؟؟
وقتی هنوزم میگی یاسه من....

YOU...